Ann agus Troscán: Rialacha an Tí
by JMCressy
Taobh amuigh, labhraíonn na crainn idir a gcéile faoi báisteach milis agus grian te. Istigh an teach, ní raibh sé chomh síochánta.
"Ná bia ag roinnt."
"Ceart go leor. “
“Nó éadaí.”
“Cinnte, is dóigh.”
“Ná bí ag cúlchaint le aon duine fúm.”
“Ná bí ag caint faoin bhfear dathúil nua fiú?”
Thost Troscán. “Ceapann tú gur fear dathúil mé?”
“Ar ndóigh!” a dúirt Ann. “Sióg nó elf atá ionat. Nach bhfuil do mhuintir go léir álainn?”
“Níl gach duine de na Daoine Maith álainn le daoine.”
“Bhuel, is dóigh libh go bhfuil gach duine gránna.”
D’fhéach Troscán uirthi go dáiríre. “Titimid i ngrá le anamacha, ná dathúlacht.”
Baineadh siar as Ann. “Anois, do shúile...”
“...ómra te agat,” chuir Troscán bailchríoch ar a habairt.
D'fhéach siad ar a chéile fan tamall.
Chroith Ann í féin. “Mar sin, rialacha tí !”
“Go díreach! Teastaíonn siad seo uainn. Níl mé ag iarraidh bogadh.”
“Bog? Níl tú ceangailte leis an áit seo?”
“ ‘Mar gheall ar gheasa ársa’ ?” Gáire Troscán. “Níl, is maith liom an áit seo. Ach má tá na Rialacha briste, ní bheidh aon rogha agam ...”
Ansin, chuala siad cnag ar an doras.
Bhí cuma bhuartha ar Troscán, ach a dúirt Ann, “ Ná bí buartha. Níl ann ach Auntie.”
D’oscail sí an doras. Sheas seanbhean ar an bpóirse. Bhí gruaig ghearr, daite uirthi agus bhí súile donn aici, cosúil le Ann. Chaith sí léine gheal le bláthanna trópaiceacha agus bhí go leor fuinnimh aici.
“Oh haigh, Auntie!” a dúirt Ann. “Tar isteach!”
“Go raibh maith agat, a stór. Thángamar as.. Sin iad!” Bhí an cána agus an umar ocsaigine in aici leis an doras. “D’imigh muid ar a leithéid de dheifir. Tá sé dochreidte, nach é? Mothaím...”
“ ...‘Fiche bliain níos óige.’ Dúirt tú arís, " a dúirt Ann.
“Ar a laghad! Bhuel! Seo cé a bhí tú i bhfolach!”
D'amharc Ann uirthi le huafás. Bhí a haintín ag féachaint go díreach ar Troscán.
Sheas Troscán ag an scanradh freisin. “An bhfeiceann tú mé?”
“Is féidir le gach cailín tú a fheiceáil!” a dúirt Auntie. “Tá sé dathúil, nach é?”
Chas Troscán a cheann agus d'fhéach sé ar Ann. “Is féidir léi mé a fheiceáil.”
“Na habair!” dúirt Ann de chogar.
Shín Auntie amach a lámh chun Troscán. “Is mise Aunt Gabby. Glaoigh orm ‘Auntie’.”
“Croith a lámh,” dúirt Ann. “Bhí normálta.”
“Haigh. Is mise Troscán. Tá mé i mo chónaí san áiléar.”
“I ndáiríre? Tá lochta ag mo mhac sa Ghearmáin. An bhfuil tú i do chónaí in aice láimhe?”
“Tá. An-ghar.”
“Agus tá an feisteas sin go hiontach! An bhfuil sibh ag dul chuig cóisir?”
Bhí Ann buíoch as an leithscéal. “Sea! Níos déanaí,” a dúirt sí.
“Um tráthnóna,” dúirt Troscán.
“Anocht,” a dúirt Ann.
“Sin réalaíoch. Tá an chuma air go bhfuil adharca ort i ndáiríre!”
“Cén fáth go bhfeiceann sí mé?”
“Níl a fhios agam...”
“Bhuel, táimid dul go dtí an Spáinn! Feicfimid sibh i gceann coicíse!” a dúirt Auntie. “Tá spraoi againn! Go deas bualadh leat! Slán!"
Thóg sí na rudaí agus d’imigh sí.
Bhí siad báite ina gcuid smaointe ar feadh tamall.
“An raibh an bainne atá ann?” a dúirt Ann
B'fhéidir. Ach, nach bhfuil sé sin thart?
“Fan! Ar ól tú mo bhainne?
Ar ndóigh. D’ól tú mo cheannsa. Ní dochar ar bith é sin. Gan an draíocht, an tsubstaint...” chuaigh a ghlór in éag.
“Déantar tú básmhar?
“Ná bí amaideach. Díreach le feiceáil. Bhí an tsubstaint a bhí fágtha dhá uair chomh trom.”
Dhún sé a shúile nóiméad.
“Damnú air!” a dúirt sé.
“Ceard?” a dúirt Ann.
"Ní féidir liom mé féin a chasadh dofheicthe."
“An bhfuil sé sin go dona?”
“Tá. Ní fheictear dúinn riamh ach amháin iad siúd atá in ann a fheiceáil. Agus iad siúd a roghnaigh Féach.
“An bhfuil sé buan?”
“Níl a fhios agam. Ach mura bhfuil, tá trioblóid ag teacht.”
Anois bhí na crainn go ciúin. Ach níl an ghaoth suaimhneach. D’fhéach Ann ar an spéir amuigh. Rith scamaill dhorcha stoirmeacha roimh ghaoth, agus é ag brostú chun a rúin a insint.
Cibé rud a bhí ag teacht, bheadh a fhios acu go luath.
~~~
Nótaí údar:
Bheith sé sin deireadh gearrscéalta ar feadh tamall. Rinne mé iad a cleachtach mo chuid Gaeilge. Ach anois, tá obair ar mo scéalta eile(faraor, as Béarla) uaim. Agus rudaí ealaín mar sin. Beidh mé ar ais le Troscán agus Ann, lá amháin.
Go raibh maith agaibh.
JMC
~~~
Scéalta le Ann agus Troscán
1: Naoi Bhfocal, Ón Taobh (Ar dtús i mBéarla)
